Het gebeurt steeds vaker de laatste jaren dat ik mensen hoor zeggen ,dat hun hoofd zo vol zit. En dat er zoveel MOET. Nu las ik tijden geleden een boekje: ``van moeten wordt je gek`` en werkelijk ik hoor mensen die veel moeten ( op hun werk of thuis of vooral denken dat ze veel moeten)zeggen : ik word er helemaal gek van.
Heel laconiek zeg ik dan op mijn beurt: ``dat is ook maar een gedachte!!! `` en als je die gedachte gaat geloven, dan wordt het waarheid. Wat je ziet is wat je denkt!
Maar ja wat doen we dan met dat volle hoofd? Je kan het niet weggooien of even in de kast leggen. Het is er altijd en het kwekt de hele dag door en springt vaak `van de bok op Jasper`. Met andere woorden een onstuitbare gedachten stroom die niet te stoppen lijkt.
Nu heb ik vaak gedacht als er iemand in de praktijk kwam voor een training, en idem in de groepen die ik al jaren voorzien heb van mijn trainingen, waarom heb ik geen foto genomen van die persoon of van al die personen in de groep en aan het eind van de acht weekse nog een keer. Gewoon om de mensen te laten zien hoeveel verandering ze kunnen bewerkstelligen als ze met een beetje hulp zelf aan de slag gaan. Wat er dan namelijk gebeurt is dat ze door het DOEN gaan ERVAREN en OPMERKEN een heel bijzonder inzicht ontstaat in wie ze eigenlijk zijn en wat ze eigenlijk doen of misschien niet doen. Door dat inzicht gaan ze nog meer oefenen of blijven ze oefenen en dat geeft uiteindelijk een heel bijzonder resultaat.
Ik ben dus nooit degene die het voor ze oplost. Ze doen het zelf.
Wat ik daar dan zit te doen…Haha, mensen activeren en motiveren met het lesmateriaal en de variëteit aan oefeningen, maar ook kennis laten maken met de simpelheid van het geheel. Het gaat er nl alleen maar om dat ze zichzelf de discipline kunnen opleggen om te oefenen. Net als bij gitaarspelen. Een boekje lezen daarover heeft niet zoveel zin als voorbereiding op een concert. Je moet het doen. Toonladders oefenen dagelijks, en juist de makkelijke stukken overslaan en even focus houden op de lastige stukken…dag in dag uit, keer op keer, herhalen herhalen herhalen…of zoals mijn leraar Lama Karta ooit zei: OH, OH, OH….hij bedoelde dan: Oefenen, oefenen, oefenen,
Alleen lukt het niet zo makkelijk. Met een trainer en die 8 weken ( die je minimaal nodig hebt om tot gedragsverandering te komen ) Kan je spiegelen, kan je vragen stellen, kan je worden aangemoedigd, kan je overleggen en dan….na acht weken……..kan je zelf vliegen en ben je zo vrij als een vogeltje.
Je hebt dan GOUD in je handen waarmee je alle moeilijkheden die je tegen komt op een heel andere manier weet te trotseren. De mooie dingen in het leven zal je ook anders ervaren en met meer aandacht benaderen en niet zomaar als vanzelfsprekend zien.
Het klopt echt, als je je denken veranderd verander je je leven.